پلی استایرن، یک پلاستیک معمولی، در نور خورشید بسیار سریع تر از حد انتظار تجزیه می شود.

پلی استایرن که در بسیاری از محصولات مصرفی و صنعتی مانند ظروف مواد غذایی، بسته بندی های محافظ و مصالح ساختمانی استفاده می شود، به طور گسترده ای محیط را آلوده می کند. میکروب های معمولی نمی توانند پلیمر را به دلیل ستون فقرات معطر آن تجزیه کنند و دانشمندان تخمین می زنند که این پلیمر برای ده ها هزار سال باقی می ماند. کالین وارد[ Collin Ward ] و همکارانش در موسسه اقیانوس شناسی Woods Hole به این فکر افتادند که آیا نور خورشید جذب شده توسط پلی استایرن می تواند آن را به دی اکسید کربن تبدیل کند و کربن آلی را در زمان بسیار کوتاه تری حل کند.

برای کشف این موضوع، محققان پنج نمونه پلی استایرن تجاری موجود را در آب قرار دادند و سپس آنها را در معرض نور خورشید شبیه سازی شده قرار دادند که سه برابر، روشن تر از نور خورشید در خط استوا بود. محققان دریافتند که نور خورشید شبیه سازی شده تا حدی هر پنج نمونه را به کربن آلی محلول اکسید می کند. آنها محاسبه کردند که برای عرض های جغرافیایی 0 تا 50 درجه شمالی (از خط استوا تا حدود مرز جنوبی کانادا) این فرآیند چندین دهه طول می کشد. آنها تخمین می زنند که اکسیداسیون کامل پلی استایرن به دی اکسید کربن توسط نور خورشید به قرن ها زمان نیاز دارد. به گفته محققان، نمونه‌های پلی استایرن با سرعت‌های متفاوتی بسته به مواد افزودنی موجود در آنها تجزیه می‌شوند، که در آینده می‌توان برای کنترل طول عمر پلاستیک‌ها دستکاری کرد.