اینترنت صنعتی اشیا نقشی اساسی در آینده تولید دارد و در مطلب به بررسی این موضوع می پردازیم چیست و چگونه شکل گرفت.
اینترنت صنعتی اشیا (IIoT) در مورد تلفیق محیط های صنعتی و سنتی با فناوری دیجیتال پیشرفته است. حسگرها و دستگاه های هوشمند در ماشین آلات تعبیه شده اند تا به طور مداوم داده ها را در مورد همه چیز از دما گرفته تا لرزش جمع آوری کنند. این حسگرها به طور فعال عملکرد و وضعیت تجهیزات را در لحظه بررسی کرده و گزارش می دهند.
در یک پیاده‌سازی سنجیده، تحلیل‌های پیشرفته و الگوریتم‌های یادگیری ماشینی این داده‌ها را غربال می‌کنند و الگوها و روندهایی را که قبلا پنهان شده بودند، آشکار می‌کنند. این بدان معنی است که سازندگان به جای اینکه منتظر خراب شدن ماشین باشند، اکنون می توانند زمان وقوع خرابی را پیش بینی کنند و قبل از هر گونه اختلال به آن رسیدگی کنند. این رویکرد پیشگیرانه به کاهش خرابی غیرمنتظره و افزایش طول عمر تجهیزات کمک می کند.
همچنین بخوانید : فناوری آشکارساز نوری
مزایای اینترنت صنعتی اشیا برای شرکت های تولیدی
از امکانات مهمی که اینترنت صنعتی اشیا به ارمغان می آورد این است که مدیران می توانند فرآیندها را در لحظه تنظیم کنند، استفاده از منابع را بهینه کنند و حتی بسیاری از جنبه های تولید را خودکار کنند. این سطح از اتوماسیون بهره وری را افزایش می دهد و امکان عملیات ساده تر و خروجی بالاتر را فراهم می کند.
صرفه جویی در هزینه یکی دیگر از امکانات قابل توجه اینترنت صنعتی اشیا است. با به انجام رساندن تعمیر و نگهداری برنامه ریزی شده و بهینه سازی مصرف انرژی، تولیدکنندگان می توانند هزینه های عملیاتی خود را کاهش دهند.
علاوه بر این، کارخانه‌های مجهز به فناوری IIoT راحت تر می‌توانند سرعت عمل خود را بر اساس نیازهای لحظه ای، افزایش یا کاهش دهند، و به نوسانات بازار پاسخگوتر باشند.
ایمنی و انطباق با مقررات نیز از طریق IIoT افزایش یافته است. نظارت مستمر روی تجهیزات به شناسایی خطرات احتمالی قبل از تبدیل شدن به مسائل جدی کمک می کند و محیط کار ایمن تری ایجاد می کند.
با قابلیت‌های ردیابی و مدیریت بهتر، تولیدکنندگان می‌توانند تصمیمات لجستیکی و مدیریت موجودی را بهبود بخشند و اطمینان حاصل کنند که مواد و محصولات به طور یکپارچه در زنجیره تامین حرکت می کنند.
همچنین بخوانید: نقش حسگرها و عملگرها در IIoT
ریشه ظهور اینترنت صنعتی اشیا
ریشه ی IIoT به اواسط قرن بیستم بازمیگردد، زمانی که کنترل های الکترونیکی و اتوماسیون شروع به شکل گیری کردند. معرفی کنترل کننده های منطقی قابل برنامه ریزی (PLC) در دهه 1960 جهشی قابل توجه به جلو را نشان داد و به ماشین ها اجازه داد تا با دقت و انعطاف پذیری بیشتری کنترل شوند.
دهه‌های 1980 و 1990 شاهد ادغام فناوری رایانه در محیط‌های صنعتی بودیم. ظهور رایانه های شخصی و پیشرفت در نرم افزار منجر به توسعه سیستم های کنترل پیچیده تر شد. سیستم‌های اجرایی ساخت (MES) پدیدار شدند که داده‌های بلادرنگ را در مورد فرآیندهای تولید ارائه می‌کردند و کارایی عملیاتی را بهبود می‌دادند. با این حال، این سیستم ها اغلب ایزوله بودند و فاقد اتصالی بودند که در سیستم های مدرن دیده می شود.
همچنین بخوانید : بهینه سازی سیستم قبل از ساخت
سرآغاز اینترنت اشیا
مفهوم اینترنت اشیا (IoT) در اوایل دهه 2000 به لطف گسترش اتصال به اینترنت و فناوری حسگر شکل گرفت. کوین اشتون در سال 1999 زمانی که در Procter & Gamble کار می کرد، اصطلاح “اینترنت اشیا” را ابداع کرد و آینده ای را متصور بود که در آن اشیاء روزمره بتوانند از طریق اینترنت با هم ارتباط برقرار کنند. این مفهوم در ابتدا بر برنامه‌های کاربردی مصرف‌کننده متمرکز بود، اما پایه‌ای را برای آنچه تبدیل به IIoT می‌شد، ایجاد کرد.
اوایل دهه 2010 IIoT به طور رسمی به عنوان یک مفهوم متمایز ظهور کرد. با بلوغ اینترنت با پهنای باند بالا و فناوری های بی سیم، سازندگان ماشین شروع به ادغام اتصال اینترنت در ماشین آلات و فرآیندهای صنعتی کردند. معرفی حسگرهای هوشمند، که داده‌های مربوط به پارامترهای عملیاتی مختلف را جمع‌آوری و ارسال می‌کردند، یک تحول مهم بود. این حسگرها، همراه با پیشرفت در محاسبات ابری و تجزیه و تحلیل داده های بزرگ، نظارت و تجزیه و تحلیل در لحظه فرآیندهای صنعتی را در مقیاس بی سابقه ای امکان پذیر کردند.
پیشرفت ها و پذیرش اینترنت صنعتی اشیا
در اواسط دهه 2010، IIoT کشش قابل توجهی را در بخش‌های مختلف به دست آورده بود. ادغام تجزیه و تحلیل پیشرفته و یادگیری ماشین امکان بینش های عمیق تر و قابلیت های پیش بینی را فراهم می کند. صنایع از تولید تا انرژی و حمل و نقل از IIoT برای افزایش کارایی، کاهش زمان خرابی و بهینه سازی عملیات استقبال کردند.
بیشتر بخوانید : اتصال ماشین های قدیمی به اینترنت اشیا ، چرا و چگونه؟
وضعیت فعلی و تحولات آتی
امروزه، IIoT سنگ بنای چهارمین انقلاب صنعتی است که با تحول دیجیتال و فناوری‌های هوشمند مشخص می‌شود. سیستم‌های مدرن IIoT از ترکیبی از حسگرهای پیچیده، تجزیه و تحلیل پیشرفته و پلت‌فرم‌های قابل همکاری برای ایجاد محیط‌های صنعتی بسیار کارآمد و سازگار استفاده می‌کنند. نوآوری هایی مانند دوقلو های دیجیتال – کپی مجازی سیستم های فیزیکی – امکان شبیه سازی و بهینه سازی فرآیندهای صنعتی را در لحظه فراهم می کند.
با نگاهی به آینده، تکامل IIoT با پیشرفت‌هایی در اتصال هوش مصنوعی و 5G ادامه می‌یابد، که انتقال داده‌های سریع‌تر و تجزیه و تحلیل دقیق‌تر و خودکار را نوید می‌دهد. از آنجایی که صنایع برای اتوماسیون، کارایی و پایداری بیشتر تلاش می کنند، انتظار می رود IIoT نقش محوری فزاینده ای در شکل دادن به آینده تولید و فراتر از آن داشته باشد.