مهندسان زن ایستگاه فضایی ناسا
زنان در برنامه نیروی کار ایستگاه فضایی بین‌المللی جز پیشگامان هستند و به روش‌های قابل‌توجهی در موفقیت آزمایشگاه مدارگرد[1] دخیل می‌باشند. گروه‌های متعددی در ایستگاه فضایی، از مدیریت برنامه گرفته تا انجام تحقیقات یا تکمیل مأموریت، متکی بر مهندسان زنی هستند که بر روی زمین سخت کار می‌کنند تا از عملکرد یکپارچه آزمایشگاه مدارگرد در 250 مایل بالاتر اطمینان حاصل کنند.
روز 24 فوریه 2022، روز معرفی یک دختر به دنیای مهندسی همان روزی است که ناسا مشارکت زنان را به رسمیت شناخته و به دنبال الهام بخشیدن به دختران و زنان جوان (شرکت‌کننده در پروژه نسل آرتمیس) برای دنبال کردن مشاغل مهندسی و تبدیل‌شدن به مبتکران بزرگ و حلال مشکلات فردا است.
با برخی از زنان برنامه ایستگاه فضایی بین‌المللی و سفرشان به سمت مهندسی برای ناسا و آزمایشگاه مدارگرد آشنا شوید.
ربکا آنچوندو[2]
ربکا آنچوندو هماهنگ‌کننده مأموریت فضانورد خصوصی (PAM)[3] در دفتر یکپارچه‌سازی تجاری ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
ربکا آنچوندو هماهنگ‌کننده مأموریت فضانورد خصوصی (PAM) در دفتر یکپارچه‌سازی تجاری ایستگاه فضایی بین‌المللی است. وی دارای مدرک لیسانس در مهندسی هوافضا و مدرک کارشناسی ارشد در مهندسی سیستم است. می‌گوید: شما برای مهندس شدن نیاز به شرایط خاصی ندارید. من هرگز از آن دسته افرادی نبودم که ماشین‌آلات را سرهم‌بندی کنم یا با بلوک‌های اسباب‌بازی سازه‌های عجیب‌وغریب بسازم. بااین‌حال، من عاشق حل مسائل و جورچین بودم و به همین دلیل است که من جنبه حل مسئله در مهندسی را دوست دارم. صنعت مهندسی فوق‌العاده گسترده است و یک قاعده کلی ندارد. نکته مهم این است که شغلی را پیدا کنید که موردعلاقه شما باشد و شمارا تشویق کند که هرروز سرکار بیایید و مسائل را حل کنید.
دوره کاری 12 ساله آنچوندو در ایستگاه فضایی بین‌المللی به‌عنوان مهندس از طریق یک دوره کارآموزی و همکاری با ناسا در کالج آغاز شد. در این مدت، او به‌عنوان کنترل‌کننده پرواز سیستم‌های پیشران شاتل فضایی آموزش دید. سه سال بعد، پس از کالج، او کار تمام‌وقت خود را به‌عنوان مدیریت پشتیبانی ناسا آغاز کرد. در این شغل، آنچوندو مدل‌سازی، طراحی و تحلیل پیکربندی‌های داخلی و خارجی ایستگاه فضایی را به کمک کامپیوتر، یکپارچه‌سازی فنی و بررسی پیکربندی‌ها ازنظر تجاری و بهبود ایستگاه فضایی را انجام داد.
ریزگرانش ربکا آنچوندو
ربکا به مدت چند ثانیه ریزگرانش را در طول آزمایش تیم خود در دانشگاه تگزاس در هواپیمای C-9 تجربه کرد.
سپس در سال 2019 به‌واسطه کسب ترفیع‌های متعدد، موقعیت‌های رهبری و عملکردهای منحصربه‌فرد در مهندسی، توسط ناسا به‌عنوان سرپرست پیکربندی وسایل نقلیه ایستگاه استخدام شد. در این موقعیت، وی مهندسی سیستم‌ها، یکپارچه‌سازی پیکربندی‌ها و ارزیابی پیشرفت‌های پیشروی ایستگاه فضایی را رهبری و مدیریت کرد. در پاییز 2021 او به جایگاه فعلی خود به‌عنوان هماهنگ‌کننده مأموریت فضانورد خصوصی (PAM) تغییر شغل داد.
چه چیزی الهام‌بخش شما برای دنبال کردن مهندسی بود؟
عشق من به ریاضیات در اوایل دبیرستان مرا به سمت مهندسی سوق داد. مادرم مرا تشویق کرد تا در کمپ‌های مختلف مهندسی شرکت کنم تا با ایده‌ها آشنا شده و مشخص کنم به چه نوع مهندسی علاقه دارم.
به‌یادماندنی‌ترین تجربه‌ام مربوط به مسابقه طراحی سکونتگاه فضایی در مرکز فضایی جانسون ناسا است که در آن ما در گروه‌هایی متشکل از 40 دانش‌آموز گروه‌بندی شدیم و وظیفه طراحی یک شهرک در ماه را بر عهده داشتیم. در ابتدای کار من به‌عنوان دانش‌آموز سال دوم دبیرستان شرکت کردم اما در سال آخر، من رئیس تیم طراحی خود بودم و این افتخار را داشتم که نتایجم را در اختیار هیئت‌داوران قرار دهم. این تجربه، من را در معرض حل مسائل هیجان‌انگیز و موردنیاز صنعت هوافضا قرار داد و عاشق کمک به کشف قلمرو ناشناخته فضا، به‌خصوص مأموریت‌های انسانی در فضا که با چالشی اضافی پیرامون حفاظت از زندگی بشر همراه هستند، شدم.
آموزش شاتل فضایی ربکا آنچوندو
ربکا به‌عنوان علی‌البدل (رزرو)، در حال آموزش فرار خدمه شاتل فضایی در مرکز فضایی جانسون ناسا
کسی هست که او را تحسین کنی؟
من مادرم، مرلین را تحسین می‌کنم. در دوران جوانی و همین‌طور در حال حاضر مادرم همانند یک الگو برای من است. او معلم ریاضی دبیرستان و یکی از باهوش‌ترین زنانی است که من می‌شناسم و همیشه بیشترین تلاش خود را در کار انجام می‌داد تا موفقیت دانش آموزان خود را ببیند. فداکاری و عشق او به شغلش بود که به من انگیزه داد تا به سراغ شغلی روم که دوستش دارم و از آن لذت می‌برم.
چه توصیه‌ای به دختران علاقه‌مند به رشته مهندسی دارید؟
با افراد در جایگاه‌های شغلی مختلف در مهندسی صحبت کنید. در دبیرستان به دلیل عشقی که به ریاضی داشتم به مهندسی علاقه‌مند بودم اما مطمئن نبودم به سمت چه گرایشی از مهندسی بروم. با صحبت با افرادی در صنایع مهندسی نفت و هوافضا، توانستم بینشی در مورد کارهایی که انجام می‌دهند به دست بیاورم. علاوه بر این، شرکت در اردوهای مهندسی در دوران دبیرستان من را با جنبه‌های مختلف مهندسی آشنا و به من در مشخص کردن مسیرم و دنبال کردن کدام گرایش کمک کرد.
سوزان هانسن[4]
سوزان هانسن مدیر اتاق ارزیابی مأموریت در دفتر مهندسی مدار ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
سوزان هانسن مدیر اتاق ارزیابی مأموریت (MER) در دفتر مهندسی مدار ایستگاه فضایی بین‌المللی است. او دارای مدرک لیسانس در رشته مهندسی هوافضا است. توصیه او برای دختران علاقه‌مند به مهندسی؟ «گاهی اوقات ممکن است این‌گونه به نظر برسد که شما تنها کسی در کلاس خود یا در یک جلسه هستید که نمی‌دانید بحث پیرامون چیست. چیزی که من آموخته‌ام این است که عموماً اگر شما سؤالی دارید، دیگران نیز همین‌گونه اند. از بلند کردن دست نترسید، بحث را متوقف کرده و بپرسید».
هانسن کار خود را در برنامه ایستگاه فضایی بین‌المللی برای شرکت بوئینگ (بوئینگ) در ناسا شروع کرد. ابتدا به‌عنوان دانشجوی کوآپ[5] و سپس تمام‌وقت کار کرد. او ابتدا در زمینه یکپارچه‌سازی عملکرد وسایل نقلیه و منابع (VIPER) در اتاق ارزیابی مأموریت در مرکز کنترل مأموریت (MER) مشغول به کار بود، جایی که او مسئول توسعه طرح‌هایی برای آرایه‌های خورشیدی ایستگاه فضایی بود. این عملیات برای محافظت از آن‌ها در برابر بار اضافی و آلودگی‌های احتمالی در طول رویدادهای دینامیکی مانند مانورهای وسیله نقلیه، برنامه‌ریزی‌شده بود.
رابرت هانسن[6]
رابرت، پدر سوزان، سمت چپ و سوزان، سمت راست. او می‌گوید که پدرش نقش مهمی در سفرش به سمت مهندس شدن داشت.
او در ابتدا مدیر اتاق ارزیابی مأموریت (MER) برای شرکت بوئینگ و سپس به‌عنوان کارمند ناسا و ایستگاه فضایی استخدام شد. وی مسئول هدایت تیمی متشکل از رشته‌های مهندسی که شامل کارشناسان مربوط به سیستم‌های ایستگاه فضایی بین‌المللی است، می‌باشد. آن‌ها از نزدیک با تیم کنترل پرواز برای تشخیص و عیب‌یابی مشکلات موجود در ایستگاه فضایی از کامپیوترها گرفته تا سیستم‌های پشتیبانی حیات، همکاری می‌کنند.
چه چیزی الهام‌بخش شما برای دنبال کردن مهندسی بود؟
یکی از فیلم‌های موردعلاقه‌ام در دوران کودکی کمپ فضایی بود و عاشق فکر کردن در مورد شرکت کردن در برنامه فضایی بودم. زمانی که قصد داشتم در مورد رشته کالج تصمیم بگیرم، مهندسی هوافضا را در لیست دیدم. به نظر می‌رسید که کاملاً مناسب باشد، به‌خصوص وقتی لیست کلاس‌هایی که قرار بود در آن‌ها شرکت کنم مانند مکانیک مداری و طراحی مأموریت را دیدم.
کسی هست که او را تحسین کنی؟
پدرم نقش مهمی در مهندس شدن من دارد. وقتی برای اولین بار ریاضی یاد می‌گرفتم، به‌راحتی به خاطر مفاهیم جدید ناامید و به هم می‌ریختم و برخی از ساده‌ترین چیزها برایم بی‌معنی بود. پدرم کنار من می‌نشست و با صبر و حوصله بارها و بارها آن را توضیح می‌داد. او از راه‌های مختلف با آن برخورد می‌کرد و مدام مرا تشویق می‌کرد که خلاق باشم و رویکرد جدیدی برای حل مسئله امتحان کنم. من هنوز هم از روش‌هایی که او به من یاد داده است، هنگام مواجه با مسئله‌ای جدید استفاده می‌کنم.
لباس فضایی پیشرفته امی راس[7]
امی راس، طراح لباس فضایی پیشرفته از مرکز فضایی جانسون ناسا در کنار Z-2، نمونه اولیه لباس فضایی.
بااینکه امی راس به مدت 26 سال برای ناسا کارکرده است اما قبل از اینکه به‌طور رسمی استخدام شود نیز بخشی از خانواده ناسا بوده است. پدرش جری راس، فضانوردی که در هفت مأموریت شاتل فضایی حضور داشت و مادرش، کارن، به‌عنوان مدیر پشتیبانی غذا و محصولات برای برنامه شاتل فضایی و همچنین پردازش غذا برای ایستگاه فضایی بین‌المللی فعالیت کرده است، می‌باشند. امی می‌گوید: من طرفدار زنان در مهندسی هستم. وقتی با گروه‌هایی از دختران و درواقع با هر گروهی از بچه‌ها صحبت می‌کنم، دو موضوع اصلی را با آن‌ها در میان می‌گذارم:
«شما می‌توانید در ناسا کارکنید و می‌توانید به پروژه فضاپیمایی انسان کمک کنید. اولین کاری که باید انجام دهید این است که هدف خود را تعیین کنید و سپس برایش تلاش کنید. این‌یک کار واقعی است و افرادی همانند شما وارد این کار می‌شوند. ما انسان‌ها در شکل‌ها و اندازه‌های مختلف و از مکان‌ها گوناگون می‌آییم. یکی از همکاران من اهل شهر کوچکی در کانزاس است. او همانند من از آشنایی با افرادی که قبلاً در ناسا کار می‌کردند برخوردار نبود. یا همسایه من که معلم مدرسه یکشنبه‌هاست و دیگر افراد. مردم جامعه‌اش نمی‌دانستند که کسی مثل او، از شهر کوچک آن‌ها می‌تواند این کار را انجام دهد. او تصمیم گرفت که این کار را انجام دهد و انجام داد».
آزمایشگاه شناوری خنثی امی راس
در اینجا، در این عکس که در زیرآب در آزمایشگاه شناوری خنثی گرفته‌شده است، ایمی راس در حال پشتیبانی و بررسی سخت‌افزاری راهپیمایی فضایی است.
«می‌تواند دور از دسترس و حتی ترسناک به نظر برسد اما آن را به اشتراک می‌گذارم که در دبیرستان اهل ریاضیات نبودم. به نظرم زبان انگلیسی درس بسیار ساده‌تری نسبت به فیزیک، شیمی یا حساب دیفرانسیل و انتگرال است. بااین‌حال، سخت‌کوشی کمبود استعداد ذاتی را جبران می‌کند.»
دومین چیزی که امی بیان می‌کند این است که با مدرک مهندسی در مشاغل مختلفی می‌توانید مشغول به کار شوید. به‌عنوان یک بچه، سخت است که بدانیم یک مهندس چه‌کار می‌کند. «وقتی وارد دانشگاه شدم، نمی‌دانستم یک مهندس چه می‌کند. من فقط می‌دانستم که مهندس بودن راهی برای کار در ناسا است. فکر می‌کنم بسیاری از بچه‌ها در انتخاب رشته مهندسی به‌صورت امتحانی عمل می‌کنند، زیرا نمی‌دانند مهندسان واقعاً چه‌کار می‌کنند یا فکر می‌کنند مهندسان تمام‌روز جلوی رایانه‌ها می‌نشینند و چیزهایی را طراحی می‌کنند. بااینکه برخی از مهندسان دقیقاً همین کار را انجام می‌دهند اما سایر مهندسان سخت‌افزار را آزمایش می‌کنند، تیم‌ها را مدیریت می‌کنند، فضانوردان را آموزش می‌دهند و غیره. همچنین ما، حسابداران، وکلا، پرستاران، عکاسان، منابع انسانی و ویراستارانی داریم که برای ناسا کار می‌کنند پس مسیری را انتخاب کنید که برای شما منطقی باشد.»
این مقاله نمی‌تواند تمام مهندسان زن بزرگ برنامه ایستگاه فضایی بین‌المللی را معرفی کند. بااین‌حال زنان بی‌شماری در مونتاژ ایستگاه، تحقیقاتی که در داخل ایستگاه انجام می‌شود و عملیات روزانه آن در حال فعالیت و کمک هستند که به‌نوبه خود امکان انجام تحقیقاتی که به نفع همه ما اینجا بر روی زمین باشد را فراهم می‌کنند.
[1] orbiting laboratory
[2] Rebekah Anchondo
[3] private astronaut mission
[4] Suzanne Hansen
[5] همکاری مشترک بین دانشگاه، دانشجو و کارفرما است
[6] Robert Hansen
[7] Amy Ross