عفونت های مرتبط با ایمپلنت و شل شدن آسپتیک (تکنیک آسپتیک (به انگلیسی: Aseptic technique ) اشاره به روش‌هایی دارد که در شرایط استریل انجام گردد.) از دلایل اصلی شکست ایمپلنت هستند. بنابراین، نیاز فوری به بهبود قابلیت‌های استخوانی و ضد باکتریایی مواد ایمپلنت است.

در سال‌های اخیر، پیشرفت‌های زیادی در کاربرد بیولوژیکی تانتالم و مشتقات آن حاصل شده است. با توجه به مقاومت در برابر خوردگی، زیست سازگاری، توانایی ادغام استخوانی و خواص ضد باکتریایی، پتانسیل قابل توجهی در کاربردهای ارتوپدی و ایمپلنت های دندانی نشان داده اند. در این بررسی، ما آخرین پیشرفت‌ها و دستاوردها را در تحقیق در مورد ویژگی‌های یکپارچه‌سازی استخوانی و ضد باکتریایی تانتالم و همچنین مشتقات آن ارائه می‌کنیم و روش‌های اصلاح سطح را برای افزایش خواص ضد باکتریایی و انسجام استخوانی آن‌ها خلاصه می‌کنیم. 
 

ایمپلنت های تیتانیوم به طور معمول و با روش های جراحی برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند. حتی اگر به نتایج رضایت‌بخشی منجر شود، پیشرفت‌های جدید با مواد ایمپلنت همچنان می‌تواند نتایج درمان ایمپلنت را بهبود بخشد. 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *